Niesforny chruścik-a-jednak-niechruścik
: wt wrz 12, 2017 11:50 pm
Ratunku, pomocy, olaboga! Mój nowy larwoń chruścika dziwnie się zachowuje 
Zacznę od tego, że nie wiem, skąd się u mnie wziął i dlaczego na suficie, a nie w wodzie, jeśli już postanowił się zjawić. Myślałem, że to jakaś ofiara pająka, a później, że patyczek, czy coś, ale że się przemieszczał (50 cm w ciągu doby), zaniepokoiłem się bardzo. Bo to może być jakaś postać z horroru, jak np. tytułowi bohaterowie dreszczowca "Robale".
Zasłoniłem twarz chustą, żeby mi nie wskoczyło do gardła, gdyby wyrwał mi się okrzyk przerażenia, zbudowałem piramidę z taboretu i krzesła, jako że drabina niedysponowana i z pomocą super latarki zrobiłem photo. I to jest chruścik, ale jakiś porąbany emocjonalnie. Normalne jednak powinny w wodzie siedzieć, tak po mojemu, a nie tynki obchodzić. Śpiworek, wykonany z pośledniej jakości paździerza, wysechł przez te wycieczki i waży tyle, co nic.
Ponieważ może to brzmieć dla kogoś jak sajens fikszyn (a także dlatego, że nie mam okularów, a powinienem i łatwiej mi analizować zdjęcie z bliska, niż modela na żywo z daleka), zrobiłem zdjęcie Borysa w świetle latarki na suficie:
A tutaj Borys i jego cień, też jeszcze na suficie.
To dla mnie dramatyczna sytuacja, ponieważ wysoko oceniam chruściki w postaci larwalnej, a pierwszy raz widzę jakiegoś na suficie. Ogromna odpowiedzialność. Niby powinno się ufać, że dzikie zwierzę ma jakiś cel w życiu i nie popełnia samobójstwa przez wysychanie, tylko np. postanawia się przemienić akurat na moim suficie w dorosłego chruścika. Lecz z drugiej strony - wydaje mie się, że na świeżym powietrzu nie ma sufitów nad wodą i to wspaniałe stworzenie wyruszyło w poszukiwaniu dogodnych warunków i nigdy nie dotrze do swojej arkadii. Też mnie troszkę niepokoi i gryzie w sumienie przypuszczenie, że mogłem sobie tego biedaka zaaplikować do akwarium wraz z rogatkiem przytaszczonym z mojego własnego oczka wodnego, które własnymi rękami stworzyłem, wabiąc w pułapkę Bogu ducha winne insekty wodne Nieświadomie zwabiłem, wyłowiłem i porzuciłem w moim akwarium, a on uznał, że warunki są skandaliczne i wolał umrzeć na suficie, wyschnięty na wiór i samotny? A może wraz z deszczówką syfiastą z mojego zapuszczonego pojemnika na deszczówkę przelałem go do którejś z moich roślinek robalożernych? I w panice i ogólnej bulwersacji opuścił przybytek... No, jest mi przykro, że zamiast wieść żywot Króla Akwenu, zwisał z mojego sufitu jak glutek jakiś mizerny, podeschnięty.
Decyzja, czy pozwolić mu robić po swojemu, czy też zatopić go bez pytania, była dramatyczna, ale zdecydowałem się na zatopienie. Zaaranżowałem szybko wspaniały baniak, na który patrzyłbym z przyjemnością, gdybym był chruścikiem. Z wodą z akwarium, ale krakowskim targiem rozrzedzoną deszczówką. Poziom wody - 5 mm. I dobrałem mu wystrój pod kolor śpiworka, żeby czuł się bezpiecznie. Wiórowatego kokosa mu wrzuciłem.
I tu problem - Borys nie tonie, taki jest wyschnięty Zresztą nie chce pływać chyba, tylko wdrapał się na wysepkę z koko. I chyba podjada włókna.
Dawno nie czułem się taki samotny i zagubiony podczas spotkania z robakiem. Nie wiem, co robić. Pojutrze mogę go zawieźć na ranczo, ale jak popełnię błąd i wrzucę go nie do tego akwenu, z którego przybył, niechybnie umrze, nie znalazłszy pokarmu, który dotychczas spożywał. Może też nie przezimować, bo w zasadzie to planowałem spuścić wodę z wiaderka przed nadejściem mrozów. W oczku mieszka żaba i wodne karaluchy o złowrogich ryjach. W korytku z deszczówką roi się od ochotki i innego plebsu mułowego o nieokreślonych zamiarach. No i Borys nie tonie, a więc jest łatwym łupem. A może w ogóle on nie chce do wody, koniec, kropka i topię go, chociaż chcę jego dobra.
Olaboga. Jeśli ktokolwiek miał takie same dylematy i do czynienia z chruścikiem w wyschniętym śpiworku, niech coś podpowie może. Tu chodzi o życie Borysa!
Zacznę od tego, że nie wiem, skąd się u mnie wziął i dlaczego na suficie, a nie w wodzie, jeśli już postanowił się zjawić. Myślałem, że to jakaś ofiara pająka, a później, że patyczek, czy coś, ale że się przemieszczał (50 cm w ciągu doby), zaniepokoiłem się bardzo. Bo to może być jakaś postać z horroru, jak np. tytułowi bohaterowie dreszczowca "Robale".
Zasłoniłem twarz chustą, żeby mi nie wskoczyło do gardła, gdyby wyrwał mi się okrzyk przerażenia, zbudowałem piramidę z taboretu i krzesła, jako że drabina niedysponowana i z pomocą super latarki zrobiłem photo. I to jest chruścik, ale jakiś porąbany emocjonalnie. Normalne jednak powinny w wodzie siedzieć, tak po mojemu, a nie tynki obchodzić. Śpiworek, wykonany z pośledniej jakości paździerza, wysechł przez te wycieczki i waży tyle, co nic.
Ponieważ może to brzmieć dla kogoś jak sajens fikszyn (a także dlatego, że nie mam okularów, a powinienem i łatwiej mi analizować zdjęcie z bliska, niż modela na żywo z daleka), zrobiłem zdjęcie Borysa w świetle latarki na suficie:
A tutaj Borys i jego cień, też jeszcze na suficie.
To dla mnie dramatyczna sytuacja, ponieważ wysoko oceniam chruściki w postaci larwalnej, a pierwszy raz widzę jakiegoś na suficie. Ogromna odpowiedzialność. Niby powinno się ufać, że dzikie zwierzę ma jakiś cel w życiu i nie popełnia samobójstwa przez wysychanie, tylko np. postanawia się przemienić akurat na moim suficie w dorosłego chruścika. Lecz z drugiej strony - wydaje mie się, że na świeżym powietrzu nie ma sufitów nad wodą i to wspaniałe stworzenie wyruszyło w poszukiwaniu dogodnych warunków i nigdy nie dotrze do swojej arkadii. Też mnie troszkę niepokoi i gryzie w sumienie przypuszczenie, że mogłem sobie tego biedaka zaaplikować do akwarium wraz z rogatkiem przytaszczonym z mojego własnego oczka wodnego, które własnymi rękami stworzyłem, wabiąc w pułapkę Bogu ducha winne insekty wodne
Nieświadomie zwabiłem, wyłowiłem i porzuciłem w moim akwarium, a on uznał, że warunki są skandaliczne i wolał umrzeć na suficie, wyschnięty na wiór i samotny? A może wraz z deszczówką syfiastą z mojego zapuszczonego pojemnika na deszczówkę przelałem go do którejś z moich roślinek robalożernych? I w panice i ogólnej bulwersacji opuścił przybytek... No, jest mi przykro, że zamiast wieść żywot Króla Akwenu, zwisał z mojego sufitu jak glutek jakiś mizerny, podeschnięty.Decyzja, czy pozwolić mu robić po swojemu, czy też zatopić go bez pytania, była dramatyczna, ale zdecydowałem się na zatopienie. Zaaranżowałem szybko wspaniały baniak, na który patrzyłbym z przyjemnością, gdybym był chruścikiem. Z wodą z akwarium, ale krakowskim targiem rozrzedzoną deszczówką. Poziom wody - 5 mm. I dobrałem mu wystrój pod kolor śpiworka, żeby czuł się bezpiecznie. Wiórowatego kokosa mu wrzuciłem.
I tu problem - Borys nie tonie, taki jest wyschnięty
Zresztą nie chce pływać chyba, tylko wdrapał się na wysepkę z koko. I chyba podjada włókna. Dawno nie czułem się taki samotny i zagubiony podczas spotkania z robakiem. Nie wiem, co robić. Pojutrze mogę go zawieźć na ranczo, ale jak popełnię błąd i wrzucę go nie do tego akwenu, z którego przybył, niechybnie umrze, nie znalazłszy pokarmu, który dotychczas spożywał. Może też nie przezimować, bo w zasadzie to planowałem spuścić wodę z wiaderka przed nadejściem mrozów. W oczku mieszka żaba i wodne karaluchy o złowrogich ryjach. W korytku z deszczówką roi się od ochotki i innego plebsu mułowego o nieokreślonych zamiarach. No i Borys nie tonie, a więc jest łatwym łupem. A może w ogóle on nie chce do wody, koniec, kropka i topię go, chociaż chcę jego dobra.
Olaboga. Jeśli ktokolwiek miał takie same dylematy i do czynienia z chruścikiem w wyschniętym śpiworku, niech coś podpowie może. Tu chodzi o życie Borysa!
.
że gdybym wiedziała coś więcej, mimo niechęci do owadów, z pewnością bym starała się coś konkretnego doradzić 
