Jak zmusić skimmer EHEIM do przejścia na wegetarianizm
: pn cze 26, 2017 7:26 pm
Jak zmusić skimmer EHEIM do przejścia na wegetarianizm, czyli - nie jedz paskudo krewetek! Moje doświadczenia po 6 tygodniach użytkowania.
Skimmer EHEIM znalazł się u mnie w akwarium nie po to, by zbierał śmieci, ale w celu skierowania CO2 z ceramicznego dyfuzora w strumień wody z wylotu zewnętrznego filtra. Sprzątanie powierzchni było dodatkową czynnością, którą miał wykonywać ten filterek. Niezależnie jednak od pobudek, które mną kierowały przy zakupie, miał wodę zassać, potem ją wypluć i już. Nic więcej.
Po pierwszym uruchomieniu musiałem zmniejszyć przepływ wody do minimum, bo w każdym innym przypadku miałem w baniaku strumień pęcherzyków z zasysanego powietrza, a filtr popiardywał przy tym wesoło nie dając mi zasnąć. Na minimalnych ustawieniach było ok i mogłem spać spokojnie. Jak się okazało do czasu.
Przy pierwszym sprawdzeniu urządzenia wyciągnąłem z jego wnętrza 7 krewetek. Wszystkie były w dobrej formie, niemniej trochę mnie to zirytowało. Kolejne inspekcje przeprowadzane co 12 godzin przyniosły jeszcze lepsze rezultaty. Rekord to 13 RC wyciągniętych ze środka bestii po 6 godzinach pracy. Sen zamienił się w koszmar. W czasie kolejnych bezsennych nocy zamieniałem się w Adama Słodowego i obmyślałem rozwiązania. Naczytawszy się w necie o tym problemie zacząłem kombinować z nasadkami na komin. Był zatem krzyżak z wykałaczek, był krzyżak z koszyczka po roślinach, była plastikowa osłonka, było zabezpieczenie z siatki po cebuli i różne inne kombinacje. I... zero efektu. Co kilkanaście godzin musiałem gada wyłączyć i ewakuować z niego kilka sztuk zbłąkanych duszyczek. I tak codziennie.
Po dwóch tygodniach mnie olśniło (tak, jestem głupszy od szczura, on uczy się maksymalnie za 7 razem). Na tylnej ścianie komina jest nieduży otwór, który ma najprawdopodobniej za zadanie zabezpieczać skimmer przed brakiem dopływu wody do wirnika, w przypadku spadku jej poziomu i niedostatecznej podaży z powierzchni. Większa część tejże dziury jest co prawda zasłonięta gąbką, która filtruje śmieci, ale jej górna część stoi przed krewetkami otworem, niczym sezam przed Alibabą po wypowiedzeniu przez niego magicznego słowa "Awruk!" (a może innego? nie pamiętam...). Tamtędy właśnie małe bestyjki wchodziły do środka. Po tym odkryciu miałem już z górki. Dołożyłem jeszcze jedną warstwę gąbki zasłaniając całą dziurę. I sukces! Przez 4 tygodnie z wnętrza wyciągnąłem 1 (słownie: jedną) krewetkę. Co prawda moc siadła i skimmer musi pracować na maksymalnym przepływie, ale ja znowu śpię spokojnie.
I tu powinna zapaść kurtyna... Dziura, o której pisałem to nic innego jak otwór na mocowanie przyssawki, której akurat u mnie nie było. Teoretycznie powinienem był się domyśleć, ale jak się człowiek zafiksuje, to zaćmienia dostaje. No nic to, Baśka, jak mawiał mały rycerz. Dałem ciała. Jednak mimo wszystko uważam, że dodanie drugiej gąbki dobrze temu ustrojstwu zrobiło. (Dopisane 27.06.2017 r.)
Oprócz powyżej opisanego, filterek przeszedł jeszcze jeden mały zabieg. Na wylot założyłem przegubową, spłaszczoną końcówkę (z jakiejś chińskiej pompki). Dzięki temu mogę kierować strumień wody w dowolną stronę, z czego skwapliwie korzystam.
Po tych małych modyfikacjach nie mam do rzeczonego urządzenia żadnych zastrzeżeń. Działa 24 godziny na dobę, jest ciche, rozprowadza doskonale CO2, czyszcząc przy okazji powierzchnię wody i, co najważniejsze, nie wciąga przy tym żadnych żywych stworzeń (martwe zjada ze smakiem). Wymaga jedynie czyszczenia co 3-4 dni.
W efekcie na dziś mam sprzęt idealny, ale zobaczymy co będzie dalej. Mam nadzieję, że wirnik nie zamuli się zbyt szybko, bo jednak dwie warstwy gąbek stawiają spory opór i przepływ może kiedyś spaść. Będę gadzinę dalej obserwował i o wynikach tejże egzaminacji SzPaństwa niezwłocznie poinformuję.
Skimmer EHEIM znalazł się u mnie w akwarium nie po to, by zbierał śmieci, ale w celu skierowania CO2 z ceramicznego dyfuzora w strumień wody z wylotu zewnętrznego filtra. Sprzątanie powierzchni było dodatkową czynnością, którą miał wykonywać ten filterek. Niezależnie jednak od pobudek, które mną kierowały przy zakupie, miał wodę zassać, potem ją wypluć i już. Nic więcej.
Po pierwszym uruchomieniu musiałem zmniejszyć przepływ wody do minimum, bo w każdym innym przypadku miałem w baniaku strumień pęcherzyków z zasysanego powietrza, a filtr popiardywał przy tym wesoło nie dając mi zasnąć. Na minimalnych ustawieniach było ok i mogłem spać spokojnie. Jak się okazało do czasu.
Przy pierwszym sprawdzeniu urządzenia wyciągnąłem z jego wnętrza 7 krewetek. Wszystkie były w dobrej formie, niemniej trochę mnie to zirytowało. Kolejne inspekcje przeprowadzane co 12 godzin przyniosły jeszcze lepsze rezultaty. Rekord to 13 RC wyciągniętych ze środka bestii po 6 godzinach pracy. Sen zamienił się w koszmar. W czasie kolejnych bezsennych nocy zamieniałem się w Adama Słodowego i obmyślałem rozwiązania. Naczytawszy się w necie o tym problemie zacząłem kombinować z nasadkami na komin. Był zatem krzyżak z wykałaczek, był krzyżak z koszyczka po roślinach, była plastikowa osłonka, było zabezpieczenie z siatki po cebuli i różne inne kombinacje. I... zero efektu. Co kilkanaście godzin musiałem gada wyłączyć i ewakuować z niego kilka sztuk zbłąkanych duszyczek. I tak codziennie.
Po dwóch tygodniach mnie olśniło (tak, jestem głupszy od szczura, on uczy się maksymalnie za 7 razem). Na tylnej ścianie komina jest nieduży otwór, który ma najprawdopodobniej za zadanie zabezpieczać skimmer przed brakiem dopływu wody do wirnika, w przypadku spadku jej poziomu i niedostatecznej podaży z powierzchni. Większa część tejże dziury jest co prawda zasłonięta gąbką, która filtruje śmieci, ale jej górna część stoi przed krewetkami otworem, niczym sezam przed Alibabą po wypowiedzeniu przez niego magicznego słowa "Awruk!" (a może innego? nie pamiętam...). Tamtędy właśnie małe bestyjki wchodziły do środka. Po tym odkryciu miałem już z górki. Dołożyłem jeszcze jedną warstwę gąbki zasłaniając całą dziurę. I sukces! Przez 4 tygodnie z wnętrza wyciągnąłem 1 (słownie: jedną) krewetkę. Co prawda moc siadła i skimmer musi pracować na maksymalnym przepływie, ale ja znowu śpię spokojnie.
I tu powinna zapaść kurtyna... Dziura, o której pisałem to nic innego jak otwór na mocowanie przyssawki, której akurat u mnie nie było. Teoretycznie powinienem był się domyśleć, ale jak się człowiek zafiksuje, to zaćmienia dostaje. No nic to, Baśka, jak mawiał mały rycerz. Dałem ciała. Jednak mimo wszystko uważam, że dodanie drugiej gąbki dobrze temu ustrojstwu zrobiło. (Dopisane 27.06.2017 r.)
Oprócz powyżej opisanego, filterek przeszedł jeszcze jeden mały zabieg. Na wylot założyłem przegubową, spłaszczoną końcówkę (z jakiejś chińskiej pompki). Dzięki temu mogę kierować strumień wody w dowolną stronę, z czego skwapliwie korzystam.
Po tych małych modyfikacjach nie mam do rzeczonego urządzenia żadnych zastrzeżeń. Działa 24 godziny na dobę, jest ciche, rozprowadza doskonale CO2, czyszcząc przy okazji powierzchnię wody i, co najważniejsze, nie wciąga przy tym żadnych żywych stworzeń (martwe zjada ze smakiem). Wymaga jedynie czyszczenia co 3-4 dni.
W efekcie na dziś mam sprzęt idealny, ale zobaczymy co będzie dalej. Mam nadzieję, że wirnik nie zamuli się zbyt szybko, bo jednak dwie warstwy gąbek stawiają spory opór i przepływ może kiedyś spaść. Będę gadzinę dalej obserwował i o wynikach tejże egzaminacji SzPaństwa niezwłocznie poinformuję.
