FAWA.pl

Ostatni post z poprzedniej strony:

Trzeba koniecznie powtórzyć kurację. Z leków które można dostać ogólnie w sklepach to Capiforte. Skuteczny a reakcje będzie widać po ok 20 min

telefonotapatalkniete

Rasta jest w trakcie kąpieli w Capiforte.

Dzielnie się trzyma. Oby tylko to dało pozytywne efekty.

Pozdrawiamy.

niepoziomki pisze: ↑pn lut 26, 2018 1:52 pmOby tylko to dało pozytywne efekty.

Trzyma kciuki.

Nie chcemy zapeszać, ale po kąpieli we wspomnianym wcześniej Capiforte Rasta ma się zdecydowanie lepiej

Po wymianie wody zgodnie z zaleceniami producenta po 6 h, skalar na chwilę obecną pływa już w pozycji naturalnej i ma zdecydowanie lepszy oddech oraz zjadł z wielką ochotą kilka małych kęsów.

Rano myśleliśmy, że już nic z niego nie będzie, a teraz widzimy światełko w tym długim, ciemnym tunelu.

Ta ryba jest niesamowicie twarda!

Od jutra kuracja MLP i liczymy, że za dwa tygodnie wyjdzie ze szpitala i wróci do swojej Grupy Trzymającej Władzę, której jest przywódcą

Oby tak było.
Ale czytając to, to nie może być inaczej.
Zdrowia dla Rasty.

Skalary to zwykle nosiciele robactwa co jest jednym z powodów dla których połączenie skalara z paletką kończy się dla tej drugiej tragicznie. Capiforte przy silnych objawach, capisol profilaktycznie. I na wiciowce czasem coś z metro. Witaminy do papu. Nie wiem czy po kuracji capiforte faszerowalbym zaraz tego skalara tym MLP. Moze byc ciezki dla watroby i skład moze miec tożsamy... Nie wiem...

A jak się ma Rasta?

To fakt, skalary bywają problematyczne i czasem trzeba się przy nich natrudzić i pomartwić Mimo wszystko je lubimy, ale prócz tych, co mamy, więcej tego gatunku raczej nie będzie w naszych akwariach.

WuPe pisze: ↑pt mar 02, 2018 2:59 pmNie wiem czy po kuracji capiforte faszerowalbym zaraz tego skalara tym MLP

Musztarda po obiedzie. Kuracja zastosowana. Dziś czwarty dzień leczenia MLP, jutro podmiana 50 % wody, tydzień przerwy i od nowa.

WuPe pisze: ↑pt mar 02, 2018 2:59 pm Moze byc ciezki dla watroby i skład moze miec tożsamy

Zasięgnęliśmy informacji jak ma się zachowywać lek po wrzuceniu do wody. Reakcja była taka, jak opisywano, konsystencja również, więc liczymy, że nie była to żadna podróba.

Lech-u pisze: ↑pt mar 02, 2018 3:28 pmA jak się ma Rasta?

Z tego, co widać Rasta ma się bardzo dobrze. Opuchlizna z pyska i pokryw skrzelowych zeszła, oddycha miarowo i spokojnie, pływa sobie i się nudzi, a apetyt dopisuje.

Dziękujemy wszystkim za natychmiastową reakcję, rady i pomoc. Dziękujemy, że przyczyniliście się do tego, że stan Rasty się poprawił, z czego się niezmiernie cieszymy.
W wielu miejscach szukaliśmy pomocy, ale tylko tu ją uzyskaliśmy

Jeszcze raz bardzo dziękujemy. Będziemy informować o stanie naszego ryba po kuracji i jak trafi (oby) do ogólnego.

A propo's - zastanawiamy się jak zareagują na niego jego koledzy. Czy nie potraktują go jak intruza? Zauważyliśmy, że skalary raczej nie lubią nowych przedstawicieli swojego gatunku w akwarium i potrafią być bardzo agresywne w stosunku do "świeżaków".

Przecież On z nimi pływał, z pewnością Go pamiętają.

marcinzabki29 pisze: ↑pt mar 02, 2018 8:41 pmOn z nimi pływał, z pewnością Go pamiętają.

To już nie jest takie pewne
My wpuścilibyśmy go po zmroku,zaciemnieniu gdy nastanie noc
ale to tylko nasze zdanie

To cecha osobnicza.
Jak jest Kim IR Senem to sobie poradzi.
A jak jest ciotką podwórkową to...

Najważniejsze że zadziałało:)

telefonotapatalkniete

Niestety zbyt szybko się cieszyliśmy...

Chwilowa poprawa zdrowia Rasty, wywołała w nas entuzjazm, że wyjdzie z choroby i będziemy nadal cieszyć się z jego obecności w akwarium.

Tak się niestety nie stało.

Z wielką przykrością pożegnaliśmy dziś Rastę

Po pierwszej dawce leku zaczął dochodzić do siebie, ale niestety nie potrafił jeść. Łakomił się na każdy kąsek, ale nie umiał go przełknąć. Krztusił się i wypluwał, choć chęci do jedzenia miał.
Jako, że nie mógł nic przełknąć, słabł z każdym dniem... Wczoraj zaczęliśmy drugą turę leczenia, ale Rasta wyglądał już bardzo marnie. Dziś rano już nie żył

Zastanawiamy się cały czas co zrobiliśmy źle, co mogliśmy jeszcze zrobić, czy wszystko, co zrobiliśmy było właściwe, czy gdybyśmy zrobili inaczej, to byśmy go uratowali... I możemy tak gdybać w nieskończoność, a i tak nie mamy pewności, że jakiekolwiek inne działania przyniosły by pozytywny skutek.

Wiemy, że dla niektórych to "tylko ryba", ale dla nas był pupilkiem. Rzecz jasna Rasta nie był pierwszą rybą, z którą się pożegnaliśmy, ale mieliśmy do niego wielki sentyment. Był po prostu inny, stąd też miał imię, a tylko takim je nadajemy, które czymś się wyróżniają.

Na pewno pozostanie w naszej pamięci. Łzy się w oku kręcą, ale cóż... takie życie.

Jeszcze raz dziękujemy wszystkim za wsparcie i życzymy zdrowia dla wszystkich Waszych żyjątek.
Wam również, a do tego wytrwałości w tej, czasem trudnej, pasji.

Pozdrawiamy,
Marta i Rafał

No cóż, przykro, ale tak to już jest.
Każdy z Nas by chciał aby jego rybki żyły wiecznie, ale to niemożliwe.
Wychodzi na to, że Rasta i tak miała szczęście, miała opiekuńczych właścicieli......

A nie kusiło Was żeby zajrzeć mu do pyska, przełyku ?
Kol. Lech miał taką pielęgnice co kamienia zżerała ale w tym przypadku to chyba z głodu

Na początku Rasta miał tak "rozdziabiony" pyszczek, że można było mu tam zajrzeć i żadnego obcego ciała w polu widzenia nie było...

Jednak gdyby tak wiedzieć, jak to dokładnie zrobić, żeby zajrzeć głębiej, a przy okazji takiego drobnego pyszczka nie uszkodzić, to pewnie bylibyśmy w stanie i to zrobić... Byle tylko wiedzieć jak to zrobić, żeby szkody nie było, a jedynie pożytek...

Rozdrabnialiśmy mu pokarm jak dla narybku, kupiliśmy drobną dafnię witaminizowaną, potem nawet plankton prosto do pyszczka z nadzieją, że coś jednak do brzucha dotrze... widać jednak nie dotarło...

Po nagłej i skokowej poprawie Rasty po Capiforte i MLP byliśmy pewni, że to przywry i mieliśmy wielką nadzieję, że lek poradzi sobie z ustrojstem...

Więc albo... to nie było to... albo co innego, albo za późno wdrożyliśmy leczenie i przywry już takie zmiany poczyniły, że nie było możliwości ich zaleczenia...

Pluć sobie możemy w twarz, że mogliśmy to czy tamto... Czasu nie cofniemy...

Choć bardzo byśmy chcieli... Bardzo.

marcinzabki29 pisze: ↑pn mar 12, 2018 9:34 pmWychodzi na to, że Rasta i tak miała szczęście, miała opiekuńczych właścicieli......

Staraliśmy się ze wszystkich sił, wierzyliśmy jeszcze bardziej... Niestety nawet i to nie pomogło

Ja miałem na myśli taką małą sekcje zwłok